Staking 22 april 2022
De vakbonden ABVV, ACLVB en ACV hebben aangekondigd op 22 april 2022 een nationale actiedag te zullen houden in het kader van de campagne “koopkracht en energieprijzen”. Deze dag zal als een stakingsdag worden beschouwd waardoor werknemers mogelijk afwezig zullen zijn op het werk.
Wat is een staking?
De wetgeving heeft geen definitie van het begrip “staking”.
Volgens de rechtspraak verstaat men onder een staking: “het opzettelijk tijdelijk niet verrichten van de bedongen arbeid door een aanmerkelijke groep van personen in een dienstbetrekking, als dwangmiddel ter bereiking van een bepaald doel”.
De werknemer die op het werk afwezig zal zijn wegens deelname aan een staking, dient bij de werkgever op voorhand te melden dat hij afwezig zal zijn op het werk om deel te nemen aan de staking. In ondernemingen met vakbondsafvaardiging zullen zij dit “organiseren”.
Als werkgever kan u de werknemer(s) niet verbieden deel te nemen aan de staking.
Gezien een vakbondsbetoging een belangrijke weerslag heeft op uw onderneming, is het zeer nuttig te weten wanneer u als werkgever gehouden bent loon te betalen.
De werknemer neemt deel aan de staking
De werknemer die deelneemt aan de staking heeft geen recht op loon. De uitvoering van de arbeidsovereenkomst is immers geschorst. Indien hij lid is van een vakorganisatie dan kan hij voor deze dag een stakingsvergoeding ontvangen. Is hij geen lid dan ontvangt hij noch loon noch een stakingsvergoeding. Om het loonverlies te compenseren kan hij een dag vakantie nemen of inhaalrust.
De werknemer komt door de staking niet of te laat op het werk aan
Krachtens artikel 27, 1° van de Wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten kan de werknemer maar aanspraak maken op zijn volledig dagloon indien hij op het ogenblik dat hij zich naar het werk begeeft, geschikt is om te werken en die, hoewel hij zich normaal naar het werk begeeft, met vertraging of niet op het werk aankomt, op voorwaarde dat die vertraging of die afwezigheid te wijten is aan een oorzaak die hem overkomen is op de weg naar het werk en die onafhankelijk is van zijn wil.
Aangezien de staking werd aangekondigd en in de media uitvoerig werd besproken, betekent dit dat de reden van vertraging of eventuele afwezigheid zeker niet onverwacht is en door de werknemer gekend is vóórdat hij zich naar het werk begeeft.
Dit betekent ook dat de werknemer de kans heeft gehad om alle noodzakelijke maatregelen te nemen om op tijd op zijn werk aan te komen. Als gevolg hiervan zal hij geen recht hebben op gewaarborgd dagloon indien hij niet of te laat op het werk aankomt.
Indien hij geen loonverlies wil lijden, kan de werknemer in overleg met zijn werkgever een dag jaarlijkse vakantie of inhaalrust nemen of eventueel, mits u als werkgever het daarmee eens bent en het werk dit toe laat, thuis werken.
De werknemer kan het werk niet aanvatten of voortzetten ten gevolge van de staking
De wet bepaalt uitdrukkelijk dat er geen gewaarborgd dagloon verschuldigd is wanneer de werknemer zijn arbeid niet kan beginnen of verderzetten ten gevolge van staking.
Deze werknemers kunnen in dit geval (eventueel) aanspraak maken op werkloosheidsuitkeringen.
Het beheerscomité van de RVA beslist in dit geval over de toekenning van de werkloosheidsuitkeringen. De RVA zal, geval per geval, beslissen of een uitkering kan worden toegekend.
Het RVA-beheerscomité houdt hierbij vooral rekening met volgende 2 elementen:
1. de betrokken werknemers mogen niet tot de arbeidseenheid behoren waarin zich stakende werknemers bevinden;
2. de werknemers mogen geen belang (kunnen) hebben bij de inwilliging van de eisen van de stakers.
De werkgever dient aan de werknemers die hierom verzoeken:
- de tijdelijke werkloosheid die het rechtstreekse of onrechtstreekse gevolg is van een sociale actie aan de RVA mee te delen;
- een elektronische aangifte doen (ASR scenario 2) indien deze een uitkeringsaanvraag moet indienen;
- na afloop van de maand een elektronische aangifte doen (ASR scenario 5)
Noteer dat in geval van een nationale staking, het beheerscomité van de RVA meestal geen werkloosheidsuitkeringen zal toekennen daar zij van oordeel is dat de werknemer voordeel zou kunnen hebben bij het inwilligen van de eisen van de stakers.
Tijdelijke werkloosheid als gevolg van een staking of een andere vorm van sociale actie is geen economische werkloosheid